على در اوّل مرداد ماه سال 1327 در روستاى «کردده» از توابع شهرستان «مراغه» در خانهاى محقّر امّا مصفّا به نور ایمان، پا به عرصه وجود گذاشت. او از همان ایّام خردسالى با مسائل دینى و مذهبى آشنا گردید و با احساسات پاک اسلامى رشد و تربیت یافت. وى براى امرار معاش و گذران معیشت زندگى به شغل بنّائى مىپرداخت. با این که از نعمت سواد محروم بود از رویدادهاى سیاسى اجتماعى شناخت درست و کافى داشت، چنانکه در اوج قیام مردمى ملت بزرگ ایران، در اکثر تظاهرات و راهپیمائىها بطور فعالانه و مستمر شرکت مىکرد.
وى بعد از پیروزى انقلاب اسلامى، در پایگاه مسجد «علوىبهار» براى حفظ و حراست از آرمانها و ارزشهاى اسلامى انقلابى همت گماشت و در سال 1358 ه .ش ازدواج نمود که حاصل این ازدواج سه پسر و یک دختر است که از او به یادگار مانده است. پس از شروع جنگ تحمیلى که دفاع از حریم اسلام و انقلاب او و همه جوانان غیور کشور را به سوى جبههها مىطلبید، در سال 1361 ه .ش خانوادهاش را به خدا سپرد و از تعلقات و دلبستگىهاى دنیوى خود را رهانید و بسوى جبههها شتافت.
على در عملیاتهاى «والفجر 8» و «کربلاى 5» حضورى فعّال داشت که عاقبت در «عملیات کربلاى 5» در منطقه «پاسگاه زید» بر اثر تیر مستقیم دشمن به عاشورائیان کربلاى ایران پیوست.
على به خدا رسید، همانگونه که خودش در وصیتنامهاش نگاشته است: «... خانواده عزیزم! راهى که من و سایر آنهائى که در این مسیر و در این راه قدم برمىدارند و قدم برداشتهاند، راه درست حق و حقیقت است و انتهایش رسیدن به ملکوت و به اللَّه.
به شما توصیه مىکنم که همیشه به فرمایشات رهبر عزیز که جانشین بر حقّ مهدى موعود(عج) است جامه عمل بپوشانید و همواره در صحنه انقلاب باشید و...»
